Üzme Bizi Kazım Kanat...

Bir uçak yolculuğuydu.
Fortis Türkiye Kupası İlk Finaliydi.
İlk Final olması ve rakibin Fenerbahçe olması bizleri ayrı bir heyecanlandırıyordu.
Öğlen işlerimizden çıktık ve Atatürk Havalimanından THY'nin İzmir seferli uçağına binecektik.
Daha uçağa binmeden şapkan dikkatimi çekmişti. Kazım Kanat bu demiştim.
Aynı anda 4-5 uçak kalkıyordu İzmir'e... Acabamı dedim...Bizim'le birlikte mi dedim...
Uçağa bindik ve arka sıralarda sen oturuyordun. O tatlı gülümsemenle...Uçakta Fenerbahçeliler'de vardı, Beşiktaşlılar'da...
Beşiktaş'lılar söyledikleri marşlar ile Fenerbahçelileri sustururken senin gözünün içinin parladığını görüyordum.
Yanına gelip bir iki sohbet emteye karar vermiştim ve yerimden kalktım...
Yanına geldim...
Önce halini hatrını sordum ama yorgunluğun gözünden okunuyordu. Belli ki uykusuzdun. Fazla rahatsız etmek istemedim.
Biraz sohbet ettikten sonra sıra maça gelmişti.
Maç ne olur Kazım Hocam dedim;
Kafanı kaldırdın ve 'Sen rahat ol, canını sıkma...Alacağız...Kupayı kaldırıp, İstanbul'a dönerken başımız dik uçaktan ineceğiz' dedin.
Evet, kaldırdık kupayı...Başımız dik İstanbul'a döndük...Uçaktan indik ve AHL'yi kupa coşkusuyla inlettik.
Senin dediğin olmuştu Kazım Hocam...Ben zaten maç boyu rahattım...Sen rahat ol demiştin...

Şimdi sen rahat ol Kazım Ağabey...Alacağız bu sene kupayı...Kalk hadi yatağından...Yakışmıyor sana...Bak Beşiktaş'ımız nasıl da liderlik koltuğunda oturuyor...

Sezon sonunda kupayı kaldıranda biz olacağız Kazım Kanat.
Hadi, üzme daha fazla bizi, kalk artık o yataktan...

Kimi zaman yorumların bizi kızdırdı, kimi zaman doğru söylüyor dedik ama duygularımız hiç değişmedi. İçindeki Beşiktaşlılığı hepimiz biliyorduk.
Hadi kalk artık...

Tüm dualarımız seninle Kazım hocam...

Altuğ AKTAŞ